I. 1.Weksel jest papierem wartościowym, posiadającym części składowe szczegółowo określone przez przepisy prawa wekslowego1, w którym wystawca dokumentu albo sam przyrzeka zapłatę oznaczonej sumy pieniężnej, albo poleca zapłatę osobie trzeciej , przyjmując bezwarunkową odpowiedzialność za zapłatę i poddając się wszelkim rygorom prawa wekslowego2.
Warto jednak, jako ciekawostkę, nadmienić, że historia weksla sięga czasów średniowiecza, kiedy to sytuacja polityczna i gospodarcza w Europie sprawiła, że w XII wieku w północnych Włoszech jako środek płatniczy pojawił się weksel3. Wówczas to drobne suwerenne państwa z których każde posiadało własną monetę i tylko ją uznawało, zmuszała kupców do wymiany pieniądza swego państwa na pieniądze państwa do którego zmierzali po zakupy. Kupiec chcąc otrzymać obcą walutę zwracał się do bankiera składał u niego gotówkę, a w zamian za nią otrzymywał dokument w którym bankier zobowiązywał się do wypłacenia potrzebnej kupcowi sumy żądanej przez niego w walucie. Od tejże czynności zmiany jednej waluty na drugą pojawiła się nazwa „weksel” dla wręczonego przez bankiera dokumentu (der Wechsel), co oznacza w języku niemieckim zamianę4. Dokument ten stał się pierwowzorem weksla własnego5. Ten też dokument był pierwszym typem weksla, którego można określić jako weksel zamiejscowy domicylowany.
Jednakże ryzyko, na jakie narażeni byli kupcy przy przewożeniu gotówki z jednego państwa do drugiego, spowodowały, że w XIII wieku wykształciła się inna forma weksla. Otóż bankierzy zamiast pieniędzy obcego państwa wręczali kupcowi w zamian za otrzymaną od niego gotówkę list zamienny skierowany do swojej filii lub innego współpracującego z nimi bankiera6. List taki zawierał polecenie wypłaty kupcowi odpowiedniej kwoty walut obcych i stanowił pierwowzór weksla trasowanego, który w obrocie handlowym wyparł weksel własny7.
II. Co się zaś tyczy ogólnej charakterystyki weksla to uznać należy, że panuje ogólna zasada, iż w przypadku tego papieru wartościowego prawo podąża za dokumentem, a wykonywanie praw z weksla, jest uzależnione od posiadania dokumentu. Funkcjonowanie weksla w obrocie prawnym należy oprzeć na ogólnych uregulowaniach wynikających z Kodeksu cywilnego, a w szczególności przepisu art. 9217 z którego wynika, że „spełnienie świadczenia do rąk posiadacza legitymowanego treścią papieru wartościowego zwalnia dłużnika, chyba że działał w złej wierze”. Posiadacz weksla, który jest legitymowany treścią dokumentu może dochodzić swoich roszczeń przeciw dłużnikom wekslowym, jeżeli powoła się na treść dokumentu8 . Ten natomiast kto nie jest posiadaczem dokumentu w postaci weksla nie może wykonywać praw z nim związanych9.
Immanentną cechą weksla ( zarówno trasowanego jaki i własnego), jest przenoszenie związanych z wekslem uprawnień. Otóż pierwszy uprawniony, który został w wekslu wymieniony, może jako indosant przenieść inkorporowane w dokumencie prawo na inną osobę (indosatariusza)10.
III. W Wekslu trasowanym, ( tzw. trasa lub trata zwany też ciągnionym) wystawca poleca bezwarunkowo zapłatę sumy wekslowej/pieniężnej określonej osobie ( tzw. trasatowi przekazanemu) w oznaczonym miejscu i czasie. Tak jak weksel własny także trasowany musi być sporządzony w ściśle określonej formie. Weksel ten rodzi również bezwarunkowe zobowiązanie po stronie osób na nim podpisanych.
Zgodnie z przepisami art. Art. 1 PrwekslU, cechy składowe weksla muszą być zachowane pod rygorem nieważności weksla. Dlatego prawidłowo wypełniony weksel trasowany musi zawierać w swej treści:
1.nawę „weksel” w samym tekście dokumentu, w języku w jakim go wystawiono;
2.polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
3.nazwisko osoby która ma zapłacić (trasata);
4.oznaczenie terminu płatności;
5.oznaczenie miejsca płatności;
6.nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
7.oznaczenie daty i miejsca wystawienia wekslu;
8.podpis wystawcy wekslu.
Nie będzie uważany za weksel trasowany dokument , któremu brak jest jednej z wyżej wskazanych cech. Jednak prawo wekslowe dopuszcza odstępstwa od tej reguły wprowadzając modyfikacje dotyczące:
-
sposobu płatności weksla,
-
miejsca płatności weksla,
-
miejsca wystawienia weksla.
Ad. a. Weksel bez oznaczenia terminu płatności uważa się za płatny za okazaniem;
Ad. b. Weksel w którym wymieniono miejsce obok nazwiska trasata, uważa się za miejsce płatności , za także za miejsce zamieszkania trasata, chyba że inaczej oznaczono;
Ad. c. Weksel w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za wystawiony w miejscu, podanym obok nazwiska wystawcy11.
IV.W przypadku weksla własnego wystawca sam przyrzeka zapłatę sumy wekslowej; ten typ weksla nazywany jest również sola wekslem ( z łacińskiego solus-jedyny), bowiem wystawca weksla wystawia go tylko w jednym egzemplarzu. Oczywiście weksel ten musi implikować wszelkie nakazane przepisami prawa rygory, a zatem winien być sporządzony w ściśle określonej formie. Powoduje również, że osoby na nim podpisane ponoszą bezwarunkową odpowiedzialność wekslową.
Do niezbędnych elementów składowych, które weksel własny powinien zawierać w swej treści, zaliczyć należy takie same elementy jak w wekslu trasowanym z następującymi modyfikacjami:
1.nawę „weksel” w samym tekście dokumentu, w języku w jakim go wystawiono;
2.przyrzeczenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
3. oznaczenie terminu płatności
4. oznaczenie miejsca płatności;
5.nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
6.oznaczenie daty i miejsca wystawienia wekslu;
7.podpis wystawcy wekslu12.
1 Prawem dotychczas obowiązującym jest ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r., ( Prawo wekslowe Dz.U. nr 37, poz.282) w szczególności art.1 Ustawy dalej (PrWekslU).
2 Tak Różański I. „Podręcznik prawa wekslowego wraz z wzorami weksli” , s. 19., Warszawa 1957.
3 Tak też I. Heropolitańska „weksel w obrocie gospodarczym „ s. 15, Warszawa 2015 .
4 Ibidem.
5 Ibidem.
6 Ibidem.
7 Ibidem.
8 Zob. Szpunar A. Komentarz do prawa wekslowego i czekowego, s. 16, Warszawa 1994
9 Dopiero przeprowadzenie postępowania umarzającego ( art. 96 PrWekslU) zmieni sytuację prawną wierzyciela wekslowego ( Ibidem).
10 Ibidem.
11 Arg. z art. 2 PrwekslU.
12 Art. 101 PrwekslU.
Autor: Mariusz Dudała